Donderdagavond stonden er ineens heel veel schilderijen tentoongesteld in het vernieuwde deel van de Avenida del Mediterráneo in Benidorm.
Vlaamse schilderkunst neemt een belangrijke plaats in binnen de collectie van het Museo del Prado, zowel wat betreft het aantal werken als de kwaliteit van de tentoongestelde stukken. Het huwelijk van Prinses Juana de Castilla, dochter van de Katholieke Koningen, met Filips de Schone, zoon van Keizer Maximiliaan van Oostenrijk en Maria van Bourgondië, zorgde ervoor dat hun oudste zoon, Karel van Gent, in 1517 Karel I van Spanje werd en in 1519 Karel V, Heilige Roomse Keizer. Op dat moment werden de Lage Landen ingelijfd bij de Spaanse kroon.
Samen met werken van de belangrijkste kunstenaars uit de 15e eeuw (Rogier van der Weyden, Robert Campin en Hans Memling) en die uit de 16e eeuw (Joachim Patinir, Pieter Bruegel de Oude en Anthonis Mor), is dit deel van de collectie opmerkelijk door de werken van Jheronimus Bosch, waarvan de meeste werden verworven door Filips II van Spanje, die bijzonder geïnteresseerd was in het werk van de kunstenaar.
In 1581 scheidden de Verenigde Provinciën (het huidige Nederland) zich af van Spanje, terwijl de Zuidelijke Nederlanden onder Spaanse heerschappij bleven. In deze regio woonde Peter Paul Rubens, de grootste Vlaamse kunstenaar actief in de eerste helft van de 17e eeuw, vertegenwoordigd in het Prado met ongeveer 90 schilderijen aan de Schilderijen op de Av del Mediterráneo. Ook werken van Rubens’ leerlingen Van Dyck en Jacob Jordaens zijn te zien.
